خوابم نمیبرد...

به همه چیز فکر کرده ام 

بیشتر به تو 

و می دانم

که خوابی و قبل از 

بسته شدن چشمانت 

به همه چیز فکر کرده ای 

"بجز من"

یادمان باشد که زمان ما محدود است

پس زمانمان را با زندگی کردن

در زندگی دیگران هدر ندهیم

سوز سرما استخوان افکارم را خشکانده 

در آخر تنهاییم زنی سیگار میفروشد

به او که میرسم بسته هایش را فروخته

به او گفتم یک نخ هم سهمم نبود؟

گفت اقبالت را بسوزان و

آرزوهایت را پک بزن 

شاید قدری آرامت کرد . . . .

می پسندم زمستان راکه معافم میکند

از پنهان کردن دردی 

که در صدایم می پیچد

اشکی که در نگاهم میچرخد

و همه گمان میکنند

سرما خورده ام ....

.

.

.

.

اینجا سر زمینی است

که پشت دوست داشتن هایش هم نوشته 

ساخت چین...

درد دارد

وقتی از بغض

گلو درد میگیری

و همه میگویند

لباس گرم بپوش

اینجا در دنیای من

گرگ ها هم افسردگی مفرط  گرفته اند....!

دیگر گوسفند نمی درند

بلکه به نی چوپان دل میسپارند و میگریند ....

کودکی که میداند

دستان پینه بسته پدرش

تن فروشی خواهرش

و تمام گریه های شبانه مادرش از بی پولی است .....

چگونه میتواند در مدرسه بنویسد

علم بهتر از ثروت است؟؟؟؟؟؟؟؟

نیا باران..............!

عاشقانه اش نکن

من و او ما نشدیم . . . .

قصه من و غم تو 

قصه گل و تگرگه 

ترس بی تو زنده بودن 

ترس لحظه های مرگه 

ای باری با تو بودن 

باید از بودن گذشتن 

سر به بیداری گرفته 

ذهن خواب آلوده من 

همیشه میون قاب خالیه درای بسته 

طرح اندام قشنگت 

پاک و رویایی نشسته 

کاش میشد چشام ببینن

طرح اندام تو داره زنده میشه 

جون میگیره پا توی اتاق میذاره

کاش مید صدای پاهات

بپیچه تو گوش دالون

طرف دالون بگرده سر آفتابگردونامون

کاش میشد دوباره باغچه

پر گلهاب تو باشه

غنچه سفید مریم با نوازش تو وا شه...